Tijdens zijn vier uitzendingen naar Vietnam vocht majoor John J. Duffy vaak achter de vijandelijke linies. Tijdens een van die uitzendingen redde hij eigenhandig een Zuid-Vietnamees bataljon van een bloedbad. Vijftig jaar later werd het Distinguished Service Cross dat hij voor deze acties ontving, opgewaardeerd tot de Medal of Honor.
Duffy werd geboren op 16 maart 1938 in Brooklyn, New York en nam in maart 1955 op 17-jarige leeftijd dienst bij het leger. In 1963 werd hij bevorderd tot officier en sloot hij zich aan bij de elite-eenheid van de 5e Special Forces, de Groene Baretten.
Tijdens zijn carrière werd Duffy vier keer naar Vietnam gestuurd: in 1967, 1968, 1971 en 1973. Tijdens zijn derde diensttijd ontving hij de Medal of Honor.
Begin april 1972 was Duffy senior adviseur van een elitebataljon in het Zuid-Vietnamese leger. Toen de Noord-Vietnamezen probeerden Charlie's vuursteunbasis in de centrale hooglanden van het land te veroveren, kregen Duffy's mannen het bevel de troepen van het bataljon tegen te houden.
Tegen het einde van de tweede week van het offensief sneuvelde de Zuid-Vietnamese commandant die met Duffy samenwerkte, werd de commandopost van het bataljon verwoest en raakten voedsel, water en munitie op. Duffy raakte twee keer gewond, maar weigerde geëvacueerd te worden.
In de vroege uren van 14 april probeerde Duffy tevergeefs een landingsplaats te creëren voor bevoorradingsvliegtuigen. Hij wist de vijandelijke luchtafweerstellingen te naderen en veroorzaakte een luchtaanval. De majoor raakte voor de derde keer gewond door geweerschoten, maar weigerde opnieuw medische hulp.
Kort daarna begonnen de Noord-Vietnamezen met een artilleriebombardement op de basis. Duffy bleef in de open lucht om Amerikaanse gevechtshelikopters naar vijandelijke posities te dirigeren en de aanval te stoppen. Toen dit succes leidde tot een pauze in de gevechten, nam de majoor de schade aan de basis op en zorgde ervoor dat de gewonde Zuid-Vietnamese soldaten naar een relatief veilige plek werden gebracht. Hij zorgde er ook voor dat de resterende munitie werd verdeeld onder degenen die de basis nog konden verdedigen.
Kort daarna begon de vijand opnieuw aan te vallen. Daffy bleef vanuit de kanonneerboot op hen schieten. Tegen de avond begonnen vijandelijke soldaten van alle kanten naar de basis te stromen. Duffy moest van positie naar positie bewegen om terugvuur te corrigeren, doelen te identificeren voor artilleriewaarnemers en zelfs vanuit een kanonneerboot vuur te richten op zijn eigen positie, die gecompromitteerd was.
Tegen de avond was het duidelijk dat Duffy en zijn mannen verslagen zouden worden. Hij begon een terugtocht te organiseren en riep op tot ondersteuning van de kanonneerboten onder dekking van Dusty Cyanide, en was de laatste die de basis verliet.
De volgende ochtend vroeg vielen vijandelijke troepen de resterende terugtrekkende Zuid-Vietnamese soldaten in een hinderlaag, wat leidde tot meer slachtoffers en de verspreiding van sterke mannen. Duffy nam verdedigende posities in zodat zijn mannen de vijand konden terugdrijven. Vervolgens leidde hij de overgeblevenen – velen van hen zwaargewond – naar de evacuatiezone, terwijl de vijand hen bleef achtervolgen.
Bij aankomst op de evacuatielocatie gaf Duffy de bewapende helikopter opnieuw opdracht om het vuur op de vijand te openen en markeerde hij de landingsplaats voor de reddingshelikopter. Duffy weigerde aan boord te gaan van een van de helikopters totdat iedereen aan boord was. Volgens het evacuatierapport van de San Diego Union-Tribune redde Duffy, terwijl hij tijdens de evacuatie van zijn helikopter op een paal balanceerde, een Zuid-Vietnamese parachutist die uit de helikopter begon te vallen, greep hem vast en trok hem terug. Vervolgens werd hij geholpen door de boordschutter van de helikopter, die tijdens de evacuatie gewond raakte.
Duffy ontving oorspronkelijk het Distinguished Service Cross voor bovengenoemde daden, maar deze onderscheiding is onlangs geüpgraded naar de Medal of Honor. De 84-jarige Duffy ontving samen met zijn broer Tom de hoogste nationale onderscheiding voor militaire bekwaamheid van president Joseph R. Biden tijdens een ceremonie in het Witte Huis op 5 juli 2022.
"Het lijkt ongelooflijk dat er nog steeds zo'n 40 mensen zonder voedsel, water en munitie in leven zijn te midden van vijandelijke moordgroepen", zei de plaatsvervangend stafchef van het leger, generaal Joseph M. Martin, tijdens de ceremonie. De ontsnapping werd mogelijk gemaakt door de oproep om zijn eigen positie aan te vallen zodat zijn bataljon zich kon terugtrekken. Majoor Duffy's Vietnamese broers ... geloven dat hij hun bataljon van totale vernietiging heeft gered."
Samen met Duffy kregen nog drie Vietnamese militairen van de speciale legereenheden de medaille: 5 Dennis M. Fujii, stafsergeant Edward N. Kaneshiro en stafchef Dwight Birdwell.
Duffy ging in mei 1977 met pensioen. Gedurende zijn 22 jaar dienst ontving hij nog eens 63 andere prijzen en onderscheidingen, waaronder acht Purple Hearts.
Nadat de majoor met pensioen ging, verhuisde hij naar Santa Cruz, Californië, waar hij uiteindelijk Mary ontmoette en trouwde. Als burger was hij directeur van een uitgeverij voordat hij effectenmakelaar werd en een discountmakelaardij oprichtte, die uiteindelijk werd overgenomen door TD Ameritrade.
Duffy werd ook dichter en beschreef een aantal van zijn gevechtservaringen in zijn geschriften, waarmee hij verhalen doorgaf aan toekomstige generaties. Veel van zijn gedichten zijn online gepubliceerd. Major schreef zes dichtbundels en werd genomineerd voor een Pulitzerprijs.
Een gedicht van Duffy, getiteld "Frontline Air Traffic Controllers", is gegraveerd op een monument in Colorado Springs, Colorado, ter ere van de slachtoffers van luchtverkeersleiders aan het front. Volgens Duffy's website schreef hij ook het Requiem, dat werd voorgelezen bij de onthulling van het monument. Later werd het Requiem toegevoegd aan het centrale deel van het bronzen monument.
Gepensioneerd kolonel William Reeder jr., een veteraan, schreef het boek Extraordinary Valor: Fighting for Charlie Hill in Vietnam. Het boek beschrijft Duffy's heldendaden tijdens de campagne van 1972.
Volgens Duffy's website is hij een van de oprichters van de Special Warfare Association en werd hij in 2013 opgenomen in de OCS Infantry Hall of Fame in Fort Benning, Georgia.
Het Ministerie van Defensie biedt de militaire macht die nodig is om oorlog te voorkomen en ons land veilig te houden.
Plaatsingstijd: 16-11-2022
