Kötü optimize edilmiş tasarımlar, kalıp döküm sürecini çalışmayan özellikleri telafi etmeye zorladıkları için yüzey kusurlarının başlıca nedenidir. Tasarımla ilgili temel faktörler şunlardır:

Madalya Kalınlığı :Düzensiz duvar kalınlığı (örneğin, 6 mm'lik bir logonun yanındaki 1 mm'lik kenar), düzensiz soğumaya neden olur. Daha kalın bölümler katılaştıkça daha fazla büzülerek yüzeyde çöküntü izleri (çöküntüler) veya "çukurlar" oluşturur; daha ince bölümler çok hızlı soğuyabilir ve bu da soğuk kapanmalara (erimiş metal akışlarının düzgün bir şekilde birleşemediği görünür çizgiler) yol açabilir. Madalyalar için, bu sorunları önlemek adına 2-4 mm'lik tutarlı bir kalınlık idealdir.

Taslak Açıları ve Keskin Köşeler:Yeterli taslak açısı (çoğu madalya yüzeyi için 1–3°) olmadan, katılaşmış metal kalıp kalıba yapışır ve kalıptan çıkarıldığında yüzeyde çiziklere veya "yırtıklara" neden olur. Keskin 90° köşeler, döküm sırasında havayı hapsederek yüzeyde hava kabarcıkları (küçük, yuvarlak girintiler) oluşturur; köşelerin 0,5–1 mm'ye yuvarlatılması bu sorunu ortadan kaldırır.

Detay Boyutu ve Karmaşıklık:Ultra ince detaylar (örneğin, 8pt'den küçük metinler, 0,3 mm'den ince kabartma çizgiler) erimiş metal tarafından tam olarak doldurulamaz ve bu da bulanık veya eksik yüzey özelliklerine yol açar. Aşırı karmaşık 3B kabartmalar (örneğin, derin girintiler veya dar boşluklar) da havayı hapsederek yüzeyi bozan boşluklar oluşturur.