Rozróżnienie między twardą a miękką emalią jest prawdopodobnie najczęstszym punktem decyzyjnym przy tworzeniu spersonalizowanej przypinki do klapy. Twarda emalia, ze swoją polerowaną, płaską powierzchnią, przemawia językiem jakości i tradycji. Proces jej tworzenia, obejmujący podgrzewanie i polerowanie, nadaje finalnemu przedmiotowi poczucie trwałości. Jest jak biżuteria. Noszenie przypinki z twardej emalii to akt poważnego i trwałego utożsamienia się z wartościami, które reprezentuje. Z kolei przypinka z miękkiej emalii oferuje inne doznania sensoryczne. Możliwość wyczucia wypukłych linii metalu zapewnia namacalne połączenie z projektem. Jest bardziej trójwymiarowa, bardziej wyrazista w formie graficznej. Komunikuje się nowoczesnym, przystępnym głosem, co czyni ją doskonałym wyborem dla gadżetów lub artykułów promocyjnych, które mają na celu szerokie grono odbiorców, a nie formalny prestiż. Marka wybierająca miękką emalię często sygnalizuje, że jest ona przystępna i nowoczesna.

Przypinki wybijane, całkowicie rezygnujące z koloru emalii, stanowią wyraz czystej formy. Są rzeźbiarskie. Ich znaczenie jest przekazywane poprzez grę światła i cienia na wypukłym i wklęsłym metalu. Przypinka wybijana często przypomina raczej mały medal lub monetę, przywołując poczucie historii i znaczenia. To wybór, który sygnalizuje uznanie dla kunsztu i subtelności. Ta sama zasada nadaje dobrze wykonanym metalowym medalom postrzeganą wartość; ciężar i szczegółowa płaskorzeźba samego metalu symbolizują zaszczyt. Wreszcie, przypinka lub odznaka z PVC reprezentuje radykalne odejście od schematu. Jest miękka, elastyczna i bezkompromisowo nowoczesna. Jej język to żartobliwy i nowatorski. Firma, która wybiera przypinkę z PVC zamiast metalowej przypinki, świadomie deklaruje swoją tożsamość marki – że jest innowacyjna, być może nieco nonszalancka i nieograniczona tradycyjną estetyką korporacyjną. Wybór materiału PVC na brelok, tworzący miękki i giętki brelok z PVC, podobnie sygnalizuje bardziej swobodny i nowoczesny charakter niż jego metalowy odpowiednik. Każdy materiał stanowi zatem odrębny dialekt w języku osobistych emblematów.