Το σμάλτο που χρησιμοποιείται στις σκληρές σμάλτες είναι σε μορφή σκόνης, που μοιάζει με λεπτό γυαλί. Αυτή η σκόνη γεμίζεται σχολαστικά στα εσοχές της μεταλλικής βάσης. Στη συνέχεια, οι σμάλτες υποβάλλονται σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες, συνήθως στην περιοχή των 800 - 900°C (1472 - 1652°F), σε κλίβανο. Αυτή η όπτηση σε υψηλή θερμοκρασία προκαλεί την τήξη της σκόνης σμάλτου και τη σταθερή σύντηξη με το μέταλλο. Μπορούν να εφαρμοστούν και να κοπούν διαδοχικά πολλαπλά στρώματα σμάλτου για να επιτευχθεί το επιθυμητό βάθος χρώματος και αδιαφάνειας. Μετά την τελική όπτηση, οι σμάλτες υποβάλλονται σε διαδικασία γυαλίσματος για να επιτευχθεί ένα φινίρισμα υψηλής λάμψης, το οποίο όχι μόνο ενισχύει τη σαφήνεια του σχεδίου, αλλά δίνει και στο σμάλτο μια λεία, γυάλινη εμφάνιση.

Το βασικό στοιχείο διαφοροποίησης στην παραγωγή μαλακών ακίδων σμάλτου έγκειται στην εφαρμογή του σμάλτου. Αντί για τη χρήση σμάλτου σε σκόνη και ψησίματος σε υψηλή θερμοκρασία, οι μαλακές ακίδες σμάλτου χρησιμοποιούν υγρό σμάλτο ή ρητίνη με βάση την εποξειδική ρητίνη. Αυτό το υγρό σμάλτο είτε γεμίζεται με το χέρι είτε τυπώνεται με μεταξοτυπία στις εσοχές του μεταλλικού σχεδίου. Μετά την εφαρμογή, οι ακίδες σκληρύνονται σε σημαντικά χαμηλότερη θερμοκρασία, συνήθως περίπου 80 - 150°C (176 - 302°F). Αυτή η διαδικασία σκλήρυνσης σε χαμηλότερη θερμοκρασία έχει ως αποτέλεσμα μια επιφάνεια σμάλτου που είναι πιο μαλακή και πιο εύκαμπτη σε σύγκριση με το σκληρό σμάλτο. Μόλις σκληρυνθεί, μπορεί να εφαρμοστεί μια διαφανής εποξειδική ρητίνη πάνω στο μαλακό σμάλτο για πρόσθετη προστασία και για να προσδώσει ένα γυαλιστερό φινίρισμα.

Αυτές οι καρφίτσες υπερέχουν στην ανάδειξη περίπλοκων λεπτομερειών. Η λεία επιφάνεια επιτρέπει ευκρινείς γραμμές και ακριβείς εικόνες, καθιστώντας τες ιδανική επιλογή για σχέδια που απαιτούν υψηλό επίπεδο ακρίβειας, όπως λεπτομερή πορτρέτα, σύνθετα μοτίβα ή εμβλήματα με λεπτοκομμένα στοιχεία. Οι άκρες του σμάλτου είναι συνήθως στο ίδιο επίπεδο με το μεταλλικό περίγραμμα, συμβάλλοντας σε μια ομοιόμορφη και εκλεπτυσμένη αισθητική.

Τα χρώματα στις μαλακές σμάλτες τείνουν να είναι πιο ζωντανά και γυαλιστερά. Το υγρό σμάλτο και η εποξειδική ρητίνη μπορούν να δημιουργήσουν ένα πιο ημιδιαφανές και λαμπερό φινίρισμα, το οποίο κάνει τα χρώματα να ξεχωρίζουν. Το μαλακό σμάλτο είναι επίσης πιο επιεικής όσον αφορά την ανάμειξη χρωμάτων και τις διαβαθμίσεις. Δεδομένου ότι το σμάλτο εφαρμόζεται σε υγρή κατάσταση, μπορεί να χειριστεί για να δημιουργήσει ομαλές μεταβάσεις μεταξύ των χρωμάτων, καθιστώντας το ιδανικό για σχέδια που απαιτούν μια πιο καλλιτεχνική ή πολύχρωμη προσέγγιση, όπως αφηρημένη τέχνη, εικονογραφήσεις σε στυλ κινουμένων σχεδίων ή σμάλτες με έντονα, φωτεινά χρωματικά σχήματα.