1. Insigne e smalto duro. Insigne per insertionem coloris emalti factum est processus insertionis coloris summae qualitatis, quo vulgo usurpatur insignia organorum militarium et publicorum, insignia, nummi commemorativi, numismata, et cetera, quae imprimis commemorativa sunt et diu conservanda sunt.
2. Insignia e smalto duro plerumque ex cupro rubro fiunt, pulvere emalti colorata, et alta temperatura supra 850°C comburuntur.
3. Insignia e smalto duro sequentes proprietates habent:
① Color fere aequabilis est cum linea metallica
② Pulvis smalti, coloris obscuri, numquam exsiccatur
③ Durum et fragile est, et acuta obiecta pungi non possunt.
④ Resistentia altae temperaturae, in colorem ad temperaturam supra 850 ℃ adurendum est.
5. Si materiae primae tenues sunt, temperatura alta radiantes/curvaturam productum (non effectum flexionis) habebit.
⑥ Pars posterior non est plana lucida, et foveae irregulares erunt. Hoc ob ablationem impuritatum in cupro rubro sub alta temperatura fit.
4. Processus productionis insignium smalti duri: Delineatio I – Impressio laminae – Morsus matricis – Sculptura matricis – Sectio matricis – Impressio – Coloratio – Coctio altae temperaturae – Lapis abrasius – Reparatio – Politura – Instrumenta ad soldaduram – Galvanizatio – Inspectio qualitatis – Involucrum
5. Commoda insignium smaltatorum. Color per centum annos servari potest; color fixus est et nulla differentia coloris est.
6. Discrimen inter insigne eius smaltatum et insigne pictum:
Discrimen inter insignia smaltata et insignia smaltata cocta: quia unus color alta temperatura comburendus est antequam alius color comburatur, et omnes colores post combustionem per processum triturae lapidis transeunt, pars colorata insignis smaltati fere in eodem plano cum lineis metallicis circumstantibus est, dissimilis insigni smaltato cocto, quod distinctam sensationem concavam et convexam habet, quae etiam methodus principalis est ad insignia smaltata imitationis a insigni smaltato cocto distinguenda.
Insigne tuum singulare tibi gratum est, si artificia et dona desideras.
Tempus publicationis: XII Decembris MMXXII
